Wat achterstanden? Treffen we hier nu niet het handwerk van leraren, hun eigenlijke professionaliteit?

‘Zouden leraren de dwangmatigheid van het systeem loslaten, zoals nu gebeurt, dan lijkt er zoveel meer mogelijk.’ Luc Stevens deed in kleine kring rondvraag naar de ervaringen van een aantal kinderen met het afstandsonderwijs, ofwel ‘school thuis’. En hij sloot aan bij een online gesprek dat NIVOZ hield voor leraren en schoolleiders en raakte onder de indruk. ‘Je moet elk van je leerling(en) echt proberen te verstaan om hen verder te kunnen helpen. Zouden we dat kunnen bewaren voor als we weer terug zijn in de klas, die professionaliteit?’ Bron: Nivoz

Nieuwsgierig naar hun ervaringen en hun gedachten heb ik een paar kinderen in mijn omgeving kort geïnterviewd over hun onderwijs thuis. (....)

Gevraagd naar de voordelen van school thuis vertelt de gymnasiast dat zijn leraren aardiger zijn (ze behoeven geen orde te handhaven) en dat ze gemakkelijker vragen naar ‘wat er nog nodig is’ en dan nog even uitleggen. Soms heeft hij ook meer ruimte om te kiezen, zelf zijn werk te organiseren en eigen verantwoordelijkheid te nemen. Wel prettig. En niet onbelangrijk: gezellig samen met de familie lunchen. De vwo-er die zo hard werkt, ziet niet veel verschillen tussen school op school en 'school thuis', vindt zijn mentorles toch wel heel behulpzaam en heeft overigens waardering voor zijn school, dat deze zo goed voorbereid was. Beide VO-scholen, zo is de indruk, proberen hun lesprogramma zoveel mogelijk te handhaven, inclusief toetsen.

(...) Je hoort dat leraren onderling en leraren en leerlingen meer op elkaar gericht raken, dat leraren het gevoel hebben meer gewaardeerd te worden en dat leerlingen gemakkelijker initiatieven nemen.'' Lees hier het hele artikel.