Trots laat hij me de omgebouwde kleuterlokalen zien. Er staan nu babybedjes. "En hoe hebben jullie met elkaar gesproken over het realiseren van één pedagogisch klimaat?" is mijn vraag. "Ik zie de pedagogisch medewerkers maandag, dan maken we kennis met elkaar," antwoordt de directeur.

Een ander voorbeeld.

Een IKC dat regelmatig in de media is. Staat al jaren bekend als vooruitstrevend. Pedagogisch medewerkers werken er samen met leraren. Ruimtes worden gedeeld. "Hoe hebben jullie de warme overdracht van kinderen die naar groep 1 gaan geregeld?" is mijn vraag. "Dat moeten we nog gaan oppakken." Ik blijf beduusd achter na het antwoord.

Integrale kindcentra zijn voorzieningen waar opvang en onderwijs (intensief) samenwerken. Je ziet ze steeds vaker genoemd worden in lokale kranten, soms ook in het landelijk nieuws. IKC's zijn hot. Basisscholen vervangen, bij wijze van spreken, massaal het naambordje bij de deur voor 'IKC'. Maar wie bepaalt wanneer je jezelf een IKC mag noemen? Is een school met opvang onder één dak een IKC? Of moet een integraal kindcentrum toch echt een inhoudelijke meerwaarde bieden aan ouders en kinderen?

Mijns inziens er is sprake van inflatie van de term ‘IKC’. Dit vertroebelt het zicht op de locaties die écht vanuit een gedeelde visie een gedegen doorgaande lijn realiseren voor kinderen van 0 tot 13 jaar, met alle bijbehorende uitdagingen. Soms zijn deze scholen er nog niet eens toe gekomen om zich 'IKC' te noemen (als ze dat al zouden willen) en heten ze nog gewoon ‘basisschool’ of 'brede school'. Maar ze leveren wel iets extra’s aan leerlingen, meer dan een enkele school zou kunnen. Ik denk dan aan een warme overdracht voor (zorg)leerlingen, pedagogische afspraken voor kinderen van 2 tot 12 jaar of thema's die inhoudelijk op elkaar voortbouwen.

Zoiets realiseren? Dat kost tijd, energie en voortdurende afstemming tussen pedagogisch medewerkers en leraren. Een doorgaande lijn bieden, klinkt gemakkelijker dan het in de praktijk is. Goede samenwerking tussen opvang en onderwijs draagt voor mij bij aan de brede ontwikkeling van kinderen. Een écht IKC kan daar iets positiefs in betekenen. Met of zonder bordje op de deur.

Monique Roders

Monique Roders heeft leermiddelen en toetsen ontwikkeld, gaf trainingen in voor- en vroegschoolse educatie en deed onderwijsgerelateerd onderzoek. Voor de inspectie houdt zij zich bezig met integrale kindcentra (IKC’s). Zij is getrouwd en moeder van twee dochters in groep 4 en groep 7.